Contraposición

O 15 de Setembro de 2008, Lehman Brothers -unha emblemática empresa financeira creada na metade do século XIX- desaparecía formalmente, afundida pola crise que comezara un ano antes no interior do universo económico dos USA.

Dez anos despois daquela treboada financeira constatanse diversos síntomas demostrativos da persistencia de fondos desequilibrios económicos e non se perceben elementos sólidos que permitan pensar na superación inmediata das dinámicas dominantes nos planos político e social.Despois daquela proclama “epatante” de Sarkozy -”hai que refundar o capitalismo”- sucederonse diversos acontecementos que certificaron a vixencia de dúas realidades relevantes:a continuidade dunhas prácticas especulativas no cerne do sistema capitalista e a subordinación ou complicidade dos principais poderes políticos do mundo occidental cos grupos financeiros que provocaron a crise xurdida nos Estados Unidos.

Seguir leyendo →

A última reforma do Regulamento do Parlamento de Galicia permítelle aos grupos da oposición impór unha única comisión de investigación por cada lexislatura, malia estar en minoría fronte a maioría absoluta do PP. Trátase dunha única bala que cómpre usar do zeito máis acaído. E teño para mín que En Marea, BNG e PSdeG, que decidiron rexistrar este luns a solicitude de activar automáticamente unha Comisión de investigación sobre os recortes sanitarios e a deterioración no servizo público xerado das dúas resultas, acertaron no contido, na forma e no tempo.

Seguir leyendo →

Resulta patético que toda la iniciativa ultra-conservadora pivote en enlodar la vida política. Cuando gobernaban nos sorprendían cada día con un indecente rosario de corrupciones que avergonzaban a la ciudadanía al tiempo que la despojaban de sus derechos y dineros. Ahora acumulan despropósitos y bilis al verse desplazados de los que consideran su hábitat por derecho divino.

En los cien días del gobierno surgido de la indignación general ante la degradante deriva de la coalición de facto entre Rajoy y Rivera, y desde el mismo momento que M punto Rajoy disipó los vapores de la larga tarde de vino y rosas en que se votaba su destitución, comenzaron los ataques al nuevo ejecutivo.

Seguir leyendo →

“Pienso, luego existo”

René Descartes  (1596-1650)

Pocas ideas han irrumpido con tanta fuerza en la Historia de la Filosofía como esa fórmula cartesiana,  ‘Pienso, luego existo’, que hizo que Descartes ocupara un lugar único en la historia del pensamiento.  El pensador considera su hallazgo como una inapelable certeza del ‘yo que piensa’ eliminando todo escepticismo que intente negar a la razón el derecho a llegar a la verdad.

En este método cartesiano se reconoce la profundidad del sabio y su excelente capacidad de comunicador. En tres palabras —en tan simple sintagma— se encuentra la clave que es capaz de sostener la cúpula del conocimiento. La razón debía imponerse a la tradición, a la religión y a sus dogmas…

Seguir leyendo →

“Quen foi a primeira muller, a que se fartou de vivir para Adán e marchouse do Edén? 
Quen foi a muller que pasou do Paraíso do Ben e do Mal e, sen pensalo, foise?
Nin heroína, nin princesa, nin voluble, nin perversa, crece libre e non se deixa someter…”

As lembranzas son sempre acontecementos dramáticos  de situacións que asociamos a un  tempo non tan alonxado que desaniña a xenreira que os provocan.

Os ‘ditos e dicires’ son como unha orballada que paseniño foi enchoupando as concencias e fixo das mesmas un noxento credo. Non se atopa peor maldade que aquela que se agocha en verbas que semellan ser inofensivas.  Dun ou doutro xeito ninguén fai patrimonio de seu dicires que mágoan a dignidade e debían  avergoñar a quen os xenera. Non se pode dar ao esquecemento, soterrar no silenzo… finxir… o arrepío que produce só a súa lembranza.

A memoria é persistente. O vento non leva as verbas para que non as poidamos lembrar. Están na mente, navegan por o subconsciente e o ronsel cóase por as físgoas das entranas e saen por a boca escachando en anaquiños  a  ialma.

Seguir leyendo →

“Hablamos español” fracasou nas súas convocatorias de agosto, malia escoller datas de feiras en localidades con moitos turistas do resto do Estado: Sanxenxo, Baiona e Compostela. Mesmo entraron en conflito con elementos salientàbeis do PPdeG, como o alcalde de Sanxenxo. De certo que a súa mensaxe ríspida, nin empática nin simpática, de brancos e negros, confronta de máis cos grises e relativismos galegos,  coa tolerancia, a amabilidade e a cordialidade que adoitan rexer asrelacións interpersoais  neste país atlántico.

Seguir leyendo →